Monday, February 11, 2008

u r my


" എന്നെ വിട്ടു നീ എത്ര ദൂരത്ത് പോയാലും നിന്‍റെ അരികില്‍ ഞാന്‍ ഉണ്ടാവും.. ഒരു ഇളം തെന്നല്‍ പോലെ നിന്നെ ഞാന്‍ തഴുകി കൊണ്ടിരിക്കും. "ഞാന്‍ ഒന്ന് കൊതിച്ചു പോയി...വീണ്ടും ആ പഴയ ഓര്‍മകളില്‍ മുഴുകി ജീവിക്കാന്‍. അതിലൂടെ നിന്നെ വീണ്ടും ഒന്നും കൂടി കാണുവാന്‍ . അന്നൊരിക്കല്‍ നീ എന്‍റെ മുന്നില്‍ വന്നു നിന്നപ്പോള്‍. നീ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചപ്പോള്‍ അറിഞ്ഞില്ല ഒന്നും. ഒടുവില്‍ പിരിയുന്ന നിമിഷത്തില്‍ വീണ്ടും കാണുമോ? എന്നു ഒരു ചോദ്യം പോലെ നീ എന്നെ നോക്കിയതും. ആ നോട്ടം കണ്ടു എന്‍റെ മനസ്സില്‍ നിന്‍റെ സ്നേഹത്തിന്‍റെ നോവ്‌ അറിഞ്ഞതും. ഇന്നും അതൊരു തീരാ നഷ്ടം ആയി മാറുന്നതും ഞാന്‍ അറിയുന്നു. എന്ത് കൊണ്ട് എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിറയുന്നത്‌ തടയാന്‍ കഴിയുന്നില്ല??-=-=-=--==--==--=-==-==-=-==-=പിരിയുന്ന നേരം എന്ത് കൊണ്ട് എനിക്ക് നിന്നോട് എന്‍റെ സ്നേഹം പറയാന്‍ തോന്നിയില്ല? അന്ന് ഞാന്‍ നിന്‍റെ അടുത്തു വന്നു അതു പറഞ്ഞിരുനെങ്കില്‍ ഇന്ന് ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ കണ്ണുനീരോടെ ഇരിക്കേണ്ടി വരുമായിരുന്നോ? ഒരു നിമിഷത്തെ ധൈര്യം അന്ന് എനിക്ക് കിട്ടിയെരുനെന്കില്‍ ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കേണ്ടി വരുമായെരുന്നോ?നിനക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടം അല്ല എന്ന് പറയുമ്പോള്‍ ഒരു പക്ഷെ ഞാന്‍ കരയില്ലായിരിക്കാം. പക്ഷെ എന്‍റെ ഹൃദയം തകര്‍ന്നത്‌ ഞാന്‍ അറിയുന്നു. എന്നാലും ഞാന്‍ നീ പറഞ്ഞത് സ്വീകരിക്കുന്നു, ഒരാളെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതും വെറുക്കുന്നതും സ്നേഹത്തിന്റെ 2 വശങ്ങള്‍ ആവുന്നു . അതു സ്വീകരിക്കാനുള്ള മനസ്സു എനിക്ക് ഇല്ലെങ്കില്‍ എങ്ങനെ ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു?

Saturday, February 2, 2008

Friday, February 1, 2008

Friends


സ്നേഹിക്കാന്‍ മാത്രം അറിയാവുന്ന ഒരു നല്ല സുഹൃത്ത്‌ .പരിചയപ്പെടുന്നവരുടെ മനസ്സില്‍‍ വിനയം കൊണ്ട്ഇതിഹാസം തീര്‍ക്കുന്ന നല്ല സുഹൃത്തായി...... നിങ്ങളുടെ എറ്റവും അടുത്ത കൂട്ടുകാരനായി.....ഞാന്‍ എപ്പോഴും നിങ്ങളുടെ കൂടെ...........മുഖത്ത് എപ്പോഴും ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയും; മനസ്സില് സ്നേഹവും, കാരുണ്യവും നിറച്ച്...ചിത്രശലഭങ്ങളെ പോലെ പാറി നടന്ന്... ദേശാടനകിളികളെ പോലെ സ്തല കാലങള്‍ താണ്ടി... ഗ്രീഷ്മവും വസന്തവും കടന്ന്...അനുഭവങള്‍ തൊട്ടറിഞ്ഞ്... ജീവിതത്തിനായി പരക്കം പായുമ്പോള്.....എവിടെയോ ജനിച്ച്, എവിടെയോ ജീവിച്ച്, എവിടെയോ വളരുന്ന നമ്മളെ കാലപ്രവാഹം സുഹൃത്തുക്കളായി ഒന്നിപ്പിച്ചു. എന്നു തീരുമെന്നറിയാത്ത ഈ ജീവിതയാത്രയുടെ അവസാനം വരെ നമുക്ക് സുഹൃത്തുക്കളായി തുടരാം.കാലവും, ദൂരവും, ജീവിതസാഹചര്യങ്ങളും നമ്മളെ വേ൪പെടുത്താ൯ ശ്രമിക്കുമ്പോളും..അതിനെയെല്ലാം അതിജീവിച്ച് നമ്മുടെ സൗഹൃദം മായാതെ മങ്ങാതെ....എന്നും തേജസ്സോടെ നിലനില്ക്കണമെന്ന് ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.. എന്തേ സമ്മതമല്ല? എന്നു ഒരു നല്ല സുഹൃത്ത്‌

Thursday, January 31, 2008

ente gramam


ente gramam athi sutharam,
ente gramam orkumpol ormail odi varunnath njan padicha govt school aanu, 1 muthal 7 vare padichathum enikku nalla suhruthukkale kittiyathum aavidunnanu,
punja padangalum, punnya nadhiyaya pampayum,kera nirakalum,pallikalum,ambalangalum
angane orupadu saviseshathakal ulla enta gram

എണ്ടെ സ്നേഹം നിന്നെ ബന്ദ്ദിക്കുകയില്യ , എണ്ടെ ആവശ്യങ്ങള്‍ നിന്നെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്തുകയും ഇല്യാ.നീ എന്നെ വിട്ട് പിരിയും മുന്‍പ്ഒന്ന് മാത്രം ഞാന്‍ ചോദിക്കുന്നു:നീ എന്നോട് സംസാരിക്കണം,നിണ്ടെ സത്യത്തെ എനിക്ക് കാ‍ണിച്ചു തരികയും വേണം.ഇനി എന്നെകുറിച്ച് :കൂടുതല്‍ മോഹങ്ങളും, സ്വപ്നങ്ങളും ഇല്ലാത്തഒരു തനി നാടന്‍ മലയാളി,ഓര്‍മ്മകളുടെ ഒരായിരം സ്പന്ദനങ്ങളുമായി ജീവിതം ജീവിച്ചു തീര്‍ക്കുന്നനഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളുമായി പ്രവാസജീവിതം നയിക്കുന്ന ഒരുവന്‍. (ഭുത കാലത്തില്‍ നിന്നൊളിച്ചോടാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോളും,അറിയാതെ വേട്ടയാടലിന് നിന്ന് കൊടുക്കുന്നു)എന്‍റെ സ്വപ്നം: ---------------എന്നിലെ എന്നെ മറന്നു കൊണ്ട്‌മനസ്സിനെ ഒരു കണ്ണാടിയാക്കിഒന്നു സ്നേഹിയ്ക്കുവാന്‍......കുറ്റബോധങ്ങളുടെ നീറ്റലുകളില്ലാതെ,വൈരാഗ്യ വിദ്വേഷങ്ങളില്ലാതെ......----------------------------കൈവിട്ടു പോകുന്ന സ്നേഹം,നന്മ,കരുതല്‍ എല്ലാം വരും തലമുറകളിലെക്കും പകര്‍ത്താന്‍ നമുക്ക് കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍.............!______________________________കണ്ണുകള്‍ നിറയെ പ്രതീക്ഷകളാല്‍...‍ ഹൃദയത്തിന്റെ വിങ്ങലുകളാല്‍...‍ പരിഭവിച്ച മുഖത്തുനിന്നു പടര്‍ന്ന സായാഹ്നത്തി൯ മൂകതകളില്‍....കാല്‍ക്കീഴില്‍ പുല്‍നാമ്പും ആകാശത്തു നക്ഷത്രങ്ങളും ഇല്ലാതെ .... കൈയ്യില്‍പ്പിടിച്ച് കണ്ണുകളിലേക്കൊന്നു നോക്കിയാല്‍... അതിനുമുമ്പെനിക്കു നീ വാക്കു തരണം എന്ടെ നേര്‍ക്ക് വാക്കുകൊണ്ടറിയില്ല എന്ന്...... നെയ്തുണ്ടാക്കിയ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഓ൪മ്മകളില്‍..... അകലുംതോറും അവ്യക്തമാകുന്ന സൌഹൃദങ്ങളില്‍... പരിഭവം പറയുന്ന കല്‍പ്പനകളില്‍.... നിറയുവാന്‍....ഈ സ്ക്രാപ്പില്‍... ഒരു ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പായി... മറവിയുടെ വെണ്‍തടാകത്തില്‍ നിന്നും ഓര്‍മ്മയുടെ ഒരു മുത്ത്‌ കോരിയെടുക്കാന്‍....നൊമ്പരമുണര്‍ത്തുന്ന എന്ടെ സ്വകാര്യതയെ ഞാ൯ അങ്ങനെയങ്ങ് പുറത്ത് വിടുന്നില്ല......നിങ്ങളുടെ വിലയേറിയ സമയത്തിന്ടെ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങള്‍ എനിക്കുവേണ്ടി നീക്കി വെയ്ക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട്.....നിങ്ങളുടെ എല്ലാം സ്വന്തം................'കാലം നമ്മളെ പരസ്പരം പരിചയ പെടുത്തി ... അതിലൂടെ നമ്മള്‍ പരസ്പരം അറിഞ്ഞു , മനസിലാക്കി...അടുത്തു.. സുഹൃത്ത്ക്കള്‍ ആയി...സൗഹൃദം പങ്കുവച്ചു.....എന്നാല്‍ നാം മനസിലാക്കേണ്ടി ഇരിക്കുന്നു , എത്ര നാള്‍ ...??എത്ര നാള്‍ നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ചുണ്ടാകുമെന്ന്‌...?പിരിയും ഒരു നാള്‍ , നമ്മള്‍ എല്ലാവരും... പിരിയണം.. !! , അകലണം...!! അത്‌ കാലത്തിന്റെ തീരുമാനം...ആ വെര്‍പാടിന്റെ ദുഖത്തില്‍ നാം ഓര്‍ക്കും എന്തിന്‌ നാം ഇത്രെയും അടുത്തുവെന്ന്‌...മനസിലാക്കിയെന്ന്‌... , പരസ്പരം സ്നേഹിച്ചുവെന്ന്‌..."""ഇതൊക്കെ ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം ആണെന്ന്‌ വിശ്വസിക്കുംബോഴും , ആ വെര്‍പാടിന്റെ സങ്കടം ഓര്‍ത്തുപോകുകയാണ്‌..." കഴിയുമോ അന്ന് , നമ്മുക്ക്‌ അത്‌ സഹിക്കാന്‍..??"എങ്കിലും നാളെയുടെ ജീവിതത്തില്‍ ഓര്‍ക്കാനും ഓര്‍മിച്ചെടുക്കാനും ഓര്‍മ്മയില്‍ സൂക്ഷിക്കാനും ഇന്ന്‌ നമ്മള്‍ ജീവിക്കുന്നു... സുഹൃത്ത്ക്കളായി... സൗഹൃദ നിമിഷങ്ങളുമായി...""പിരിയേണ്ടി വരുന്ന സൗഹൃദം ""ജീവിതത്തിലെ മാറ്റാന്‍ കഴിയാത്ത , എറ്റവും സുന്ദരവും ആത്മാര്‍ത്തവും ആയ മനസിന്റെ വേദന...!!!